၀ဋ္လည္မည္ဆိုသည္မွာ
သူမ်ားကုိ ...ထိခုိက္နစ္နာေအာင္လုပ္လုိက္ရလုိ႔
သင္နုိင္မည္ဟု မထင္ပါနဲ ့...
ထုိေန ့မွစ၍ ...သင္ရႈံးျပီဟု မွတ္လုိက္ပါ ...
ဝဋ္သည္လည္စျမဲ ... ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
ထုိ ... ဝဋ္ေၾကြးကုိသင္ကုိယ္တုိင္ ... ဒုကၡလွလွၾကီးနဲ ့
ျပန္လည္ေပးဆပ္ရေပလိမ့္မည္။
မလိုပါဘူးျပီးသြားျပီမလား အားရ ေက်နပ္၀မ္းေျမာက္ ၀မ္းသာပီတိ ေဇာအဟုန္ ကမၻာေျမတုန္သည္အထိ ခ်စ္ခဲ့ႀကျပီးမွဟု မိမိတေယာက္တည္း မိမိအတၱႏွင့္ မိမိအဆိပ္သင့္ ေတြးထင္ခဲ့မိ အသင္ရင္ျပင္အတြင္း သက္ဆင္းမိခဲ့ေလေသာ စိုးစဥ္းမွ် ပူပန္ ေသာက ဗ်ာပါဒတရား ကိုယ္သေဘာထဲမွာကိုက ကိုယ္က အတြင္းက်က် ေပ်ာ္လိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း အတိတ္၌ ဖ်က္ျမင္းဟီသံ ခြာျပင္သံမ်ား ျမင္ကြင္းက်ဥ္း အသံတိတ္အင္တာနက္၀က္ဆိုက္တြင္လည္း လႊင့္တင္ထားျခင္းမရွိ
သတိ - ဤ အေဆာက္အအုံသည္ အိုမင္း ရင့္ေရာ္ေဟာင္းႏြမ္း ပုတ္သိုးေနထိုင္ရန္
တစက္ကေလးမွမသင့္ စသည္ စသည္ စသည္ျဖင့္ မပါရွိပါသျဖင့္ တကိုယ္လံုးပံုအပ္ ယံုမွတ္မွားယြင္းလီဆယ္ ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္ျခင္းမဲ့တေကာင္တည္းေအာင္းခဲ့မိျပီမွန္း ေနာက္က်မွ
သိခဲ့ရသည့္ျခေသၤ့အမရဲ ့ ရင္ထဲ သည္းသည္းမည္းမည္း ေမ ငိုေနတယ္ မိုးသည္းထဲမွာကြယ္ ထိုင္လ်က္ မပြင့္ခင္ သူ ့ေျမေပၚမွာဘဲ သူ ့ေျမဆီႀသဇာနဲ ့သူစိုက္ခဲ့တဲ့ပန္းမို ့ တယုတယ တျမတ္တႏႈိး အကြပ္မဲ့လလို သူ ့ကိုဘဲ ေမွ်ာ္မွန္း ရင္းႏွီး ျမွပ္ႏွံသဒၵါ၀ါက်မမွန္မွန္းသိေပမဲ့ ဒါက ခ်စ္တယ္လို ့ေျပာတာဘဲလို ့ တထစ္ခ် ယံုႀကည္ကိုးစား မျငဴမစူ မျငင္းမဆန္ အရာခပ္သိမ္း ကိုယ့္ေရတိမ္ထဲ ကိုယ္ျပန္နစ္ေတာ့မဲ့ ပ်က္ခါစေရတြင္းတတြင္းရဲ ့ ရွက္ဖြယ္လိလိ ေရႊထီးေဆာင္းညမ်ား
ေသြးႏွင့္ကိုယ္သားႏွင့္ကိုယ္ႏွင့္ စိတ္မွာ အရွဳးမီး၀ိုင္းခါးပိုက္ေဆာင္ခံလိုက္ရသည့္ မိမိကိုယ္အား မိမိ သုတ္သင္ ကုတ္ျခစ္ ေခ်မြ တေနရာမွတေနရာ တေနရာမွတေနရာ တေနရာမွတေနရာ ဆက္ထံုးမ်ားမွကင္းလြတ္ရာကင္းလြတ္ေႀကာင္းအဆံုးမ်ား သတ္မိရာသတ္မိေႀကာင္း ကိုယ္မွတပါး အျခားအထင္အရွားျပဆိုရန္မရွိေတာ့ပါသျဖင့္ မွီတြယ္ရာမဲ့ ႏွင္းတစက္ကဲ့သို ့ ကမၻာငယ္ေျခရင္း ဤ သုသာန္တြင္း၌ တေစၧတို ့ငိုယို မ်က္မုန္းက်ဳိးသူမ်ား ကဲ့ရဲ ့ ေစာင္းေျမာင္း အသစ္ေရာက္လာခဲ့ေသာ က်မ၏ဓါတ္ျပားေဟာင္းအား ဖြင့္၍ ဖြင့္၍ ပြင့္၍ ပြင့္၍ ဂူတံခါးတို ့သည္ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း မိုးတို ့သည္ တျခိမ္းျခိမ္းႏွင့္ ရက္မလည္ရေသးတဲ့ က်မ အရမ္းေႀကာက္တယ္ ေမာင္.......။................။
လူလူလက္်ာ
၅.၁၂.၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment