Nan Shin (နန္းရွင္)
11/2/11
က်ေနာ္သည္ အိမ္ေထာင္မရွိေသးသည့္လူပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ။ မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိပါသည္။ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့သည္ မွာႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ကေလးေတာ့တစ္ေယာက္မွမရေသးပါ။ ထို႕ေၾကာင့္ၾကိဳးစားတိုင္းလဲမျဖစ္ဘူးဆိုသည့္သေဘာကို ေကာင္းေကာင္းၾကီးသေဘာေပါက္ေနျပီျဖစ္ပါသည္။ ထိုသုိ႕လုပ္တိုင္းလဲမျဖစ္တတ္သည့္ အနတၱေလာကၾကီးတြင္ က်ေနာ္၏ ဇာတိခ်က္ျမႈပ္ျဖစ္ရာ ထိုရပ္ရြာတြင္ပိုမို၍ပင္ အနတၱဆန္ေနရကား တစ္ရြာမေျပာင္းသူေကာင္းမျဖစ္ ဟူေသာထုံးကိုႏွလုံးမူ၍ ေနာက္တိုင္းဌာေနေဝးတေျမသုိ႕ထြက္ခြါခဲ့ပါသည္။ ထိုထိုသို႕ေသာခ်ိန္ခါသမယတြင္ကား အိမ္သူသက္ထားခ်စ္ဇနီးမယားကို ငို၍ငို၍ေသာ္လည္းေကာင္း ရိႈက္၍ရိႈက္၍ေသာ္လည္းေကာင္း လြမ္းခဲ့ရသည္မွာ စကၠန္႕ႏွင့္ အမွ်ပင္ျဖစ္ပါသည္။ လြမ္းစြတ္ျခင္းအလုပ္သည္ ႏွလုံးသားရွိသူတိုင္းခ်စ္တတ္သူတိုင္း၏အလုပ္တစ္ခုျဖစ္ေပသည္မို႕ ကိုယ့္တာဝန္ကိုယ္ေက်ပြန္စြာထန္းေဆာင္ရင္း လြမ္းစြတ္ခဲ့ရသည္မွာလည္း ႏွစ္ဆယ့္ေလးလပင္ မကေတာ့ေခ်။ က်ေနာ္၏မမခ်စ္ကပိုက်ေနာ့္ထက္ပိုဆိုးသည္ဟုပင္ဆိုရမည္။ က်ေနာ္သည္ပင္ ထိုအရပ္ေဒသသို႕မေရာက္ေသး...မမခ်စ္က က်ေနာ္ေရာက္မည့္အရပ္ေဒသမွတာဝန္ရွိသူမ်ားကို ၾကိဳတင္ဖုန္းဆက္ျပီးေနျပီျဖစ္သည္ ။ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဆိုသလိုပင္က်ေနာ္၏အၾကိဳးေတာ္ေဆာင္က ခင္ဗ်ားဆီဖုန္းတစ္လုံးလာေသးတယ္ ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးေတာ့ ေတြေဝသြားမိသည္။ သူေျပာျပီးမၾကာမွီမွာအၾကိဳးေတာ္ေဆာင္သုိ႕ဖုန္းဝင္လာျပန္သည္။ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးတဲ့ ေရာ့ ေျပာလိုက္ပါဦးတဲ့။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ က်ေနာ္ႏွင့္ အနီးကပ္ဆုံးေနထိုင္သည္ဆိုသည့္ လူ၏ဖုန္းနံပါတ္ကိုေခၚတက္စျမဲျဖစ္လာသည္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကလည္းသူမ်ားဖုန္းမ်ားကိုငွားရန္း၍ ညလုံးေပါက္ ဆက္ျဖစ္လာသည္။ ထို႕ေနာက္တြင္ေတာ့ အလုပ္မရခင္ဖုန္းတစ္လုံးကိုမျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ဝယ္လိုက္ရသည္။ ရွိစုမဲ့စုႏွင့္ကိုယ္ပိုင္ဖုန္းေလးတစ္လုံး ကိုျဖစ္ညွစ္ဝယ္ျပီးသည့္ေနာက္တြင္ကား ေန႕ေရာညပါ အခါခပ္သိမ္းဆိုသည့္အတိုင္း သတိရတိုင္းအလြမ္းေျပ သူကေခၚလိုက္ကိုယ္ကေခၚလိုက္ျဖင့္ တစ္ေန႕တြင္ နာရီႏွစ္ဆယ္မက ဖုန္းဆက္ျဖစ္သည္ဟုပင္ဆိုရေပလိမ့္မည္။ ထို႕ေနာက္အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြျခင္း၊အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြနည္း သင္တန္းမ်ားတက္ျခင္း၊ပတ္ဝန္းက်င္သစ္ႏွင့္ လိုက္ေလွ်ာညီေထြမႈရွိေအာင္သင္ယူျခင္း စသည့္အခ်ိန္အခါမ်ားတြင္လည္း စကားမေျပာလွ်င္ေတာင္ ဖုန္းေလးကိုေတာ့ ဖြင့္ေပးထားရသည္။သူ၏အေၾကာင္းျပခ်က္က ေမာင္ဘာေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို မ်က္စိထဲမွာ မွန္းျမင္ၾကည့္ျပီးေတာ့ေဘးနားမွာလိုက္ထိုင္ေနတယ္ဆိုတဲ့အသိေလးကို ဖန္ဆင္းျပီး အလြမ္းေျပခ်င္လို႕ပါေမာင္ရယ္ တဲ့။ ထို႕ေနာက္တြင္ေတာ့ က်ေနာ္၏နာမည္ကိုလည္း အမ်ားက ေမာင္ဖုန္း ဟုေခၚစမွတ္ျပဳလာျပီျဖစ္၏။ ကဲ့ရဲ႕သူကလည္းကဲ့ရဲ႕လာ၏။ အသားလြတ္ညူစူသူကလည္း ညူစူလာ၏။ ေလွာင္သူကေလွာင္လာသလို ေျပာင္သူကလည္းေျပာင္လာ၏။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မေအာင့္နိုင္လြန္းေတာ့၍ မင္းကြာ အားအားရွိ ဒီမိန္းမပဲဖုန္းဆက္ေနတယ္ ဟု ႏႈတ္မွပင္ထုတ္ေျပာလာေလေတာ့၏။ ထိုသုိ႕ေသာ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ က်ေနာ္ျပန္ေျပာတက္သည္ ဟာ ခင္ဗ်ားကလည္း ကိုယ့္မိန္းမ ကိုယ္မဆက္လို႕ ဘယ္သူမိန္းမသြားဆက္ရမွာလဲဗ် ဟုပင္ျပန္ေျပာျဖစ္သည္။
ရာသီေတြေျပာင္းလာသည္ႏွင့္အမွ်လြမ္းစြတ္မႈအရွိန္ ဒီဂရီမ်ားမွာလည္း တေန႕တျခားဒီေရအလားသို႕ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာခဲ့သည္။ထို႕ေနာက္အလုပ္ေလး အနည္းငယ္အစဥ္ေျပစျပဳလာသည္။သို႕ေသာ္ ရွာသမွ်ဖုန္းဖိုးႏွင့္ပင္ေျပာင္ခဲ့သည္။ၾကာေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုသတိထားမိလိုက္သည္။ ငါသာ ဒီဖုန္းဆက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ တခုခုကိုေလ့လာလိုက္စားမယ္ဆိုရင္ တိုးတက္မႈတစုံတရာေတာ့ ရွိေနေလာက္ျပီဟု ျဖစ္သည္။ထို႕ေၾကာင့္ အလြမ္းေျဖခ်ိန္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ရန္ မမခ်စ္ႏွင့္ညွိၾကည့္သည္။မရ။သူကိုယ္တိုင္ကလည္း လက္မခံသလို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က မရနိုင္ပါ။အခ်ိန္တန္ရင္ ေခၚခ်င္လာသည္။ဦးေႏွာက္ႏွလုံးသားစစ္ထိုးၾကေလျပီ။သုိ႕ေသာ္ ရွဥ့္လဲေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာဆိုသည့္အတိုင္း အေကာင္းဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုကို အကိုၾကီးဦးေႏွာက္ကခ်မွတ္ေပးလိုက္သည္။ညီငယ္ႏွလုံးသားကလည္း လက္ခံပါသည္။ရသမွ်ပိုက္ဆံကို တက္နိုင္သမွ် ေျခြတာဆုေဆာင္း၍ က်ေနာ့္အတြက္ကြန္ပ်ဴတာတစ္လုံးဝယ္လိုက္သည္။သူ႕အတြြြက္ တလုံးဝယ္ေပးလိုက္သည္။ထို႕ေနာက္ G-mail,Skype,VZO စသည္အေကာင့္ေပါင္းစုံဖြင့္၍တစ္ခုမရလွ်င္တစ္ခုေျပာင္း၍ ေျပာင္း၍ ေျပာင္း၍
စိတ္ဓါတ္ပါေျပာင္းလဲသြားတာလားမသိပါဘူးရွင္
**ဆုေတာင္းတိုင္းသာၿပည္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ေရေၿမေတြၿခားၿပီး
ေဝးကြာေနခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ေတြအၿမန္ကုန္ဆုံးခ်င္ေနၿပီ ခ်စ္သူေရ...
**ဆုေတာင္းသာၿပည့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္နာရီေတြအၿမန္လည္ၿပီး ခ်စ္သူနဲ႔ေတြ႕ရမဲ့ရက္ကိုယ္အၿမန္ေရာက္ခ်င္ၿပီ ခ်စ္သူေရ...
**ဆုေတာင္းတိုင္းသာၿပည့္ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုခ်ိန္မွာအသက္ရူရၾကပ္တဲ့အလြမ္းအစား ခ်စ္သူရဲ႕
လက္ကေလးကိုယ္တြဲၿပီးေပ်ာ္ခ်င္ေနၿပီ ခ်စ္သူေရ...
အေဝးကခ်စ္သူေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။
No comments:
Post a Comment