မေလးရွားမွ အမွတ္တမဲ့

မေလးရွားနုိင္ငံ Pudu Raya ဟုေခၚေသာကားဂိတ္ၾကီးတြင္ အထဲ၀င္ရန္အေပါက္သည္လည္း လူရိပ္က်မွပြင့္တတ္ေသာမွန္တံခါးမ်ားျဖစ္ပါသည္။ အျခားေသာကာရံထားေသာေနရာတိုင္းတြင္လည္း မွန္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ က်မ၏ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္သည္ လူၾကိဳလူပို ့ေသာအလုပ္ကိုလုပ္ေသာေၾကာင့္ အစဥ္အျမဲတမ္းထုိကားဂိတ္သုိ ့သြားေနၾကျဖစ္ပါသည္။ လူၾကိဳျခင္းအလုပ္သည္ ထိုင္းမွ ၀င္လာေသာကားမ်ားကို သြားေရာက္ေစာင့္၍ ပါလာေသာလူအား သူသြားလုိေသာေနရာ သုိ ့ေရာက္ေအာင္လုိက္ပို ့ရျခင္းပါ။ ထုိင္းမွ ကားမ်ားကလည္း မနက္မိုးလင္း ေလးနာရီ ႏွင့္ ငါးနာရီ ၾကားတြင္၀င္တတ္ပါသည္။ တေန ့နံနက္ သူသည္ လူေရာက္မည္ဆိုေသာေၾကာင့္ ကားဂိတ္သို ့ သြားခဲ့ပါသည္။ ကားဂိတ္ေရာက္ေသာအခါ သူ ၀င္ေနၾကမွန္တံခါး မွ ၀င္လုိ္က္ရာ လူပါေနာက္ျပန္လဲက်သြားပါသည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ မွန္တံခါး ဟုထင္ျပီး ၀င္လုိ္က္ေသာေနရာသည္ တံခါးေနရာမဟုတ္ဘဲ ကာထားေသာမွန္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မွန္နွင့္တုိက္မိျပီး ေနာက္ျပန္လဲက်ျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။
ေဘးဘီကို ၾကည့္ျပီး ရွက္ကိုးရွက္ကန္းႏွင့္ တံခါး ေနရာကို အေသအခ်ာ ျပဴးျပဲ ရွာ၍ ၀င္လုိက္္ရပါေတာ့သည္။ သူျပန္ေျပာျပေသာေၾကာင့္ သိလုိက္ရျပီး ေနာက္ပိုင္း မွန္တံခါးျမင္လွ်င္ သူ ့၏ အမွတ္တမဲ ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကို သတိရျပီး ျပံဳးမိပါသည္။

မေလးရွားမွ ၾကား၀င္ခဲ့ျခင္း (သစၥာမရွိေသာမိန္းမႏွင့္ စည္းမရွိေသာေယာကၤ်ား)

Facebook ထဲ၀င္ၾကည့္ရင္းမွ ညီမေလး တဦးေရးထားေသာ သစၥာမရွိေသာမိန္းမႏွင့္ စည္းမရွိေသာေယာကၤ်ားတို ့ေဖါက္ျပန္ၾကသည္ဆိုေသာစာသားေလးကို ေတြ ့၍ က်မကိုုယ္ေတြ ့ျမင္သိခဲ့ရေသာအျဖစ္အပ်က္ေလးတခုကို ျပန္လည္တင္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။ က်မအလုပ္သမားလုိလွ်င္သြားရွာေနၾက ကပုန္းမွ ျမန္မာလက္ဘက္ရည္ဆိုင္နားတြင္ျဖစ္ပါသည္။ ဗမာလူမ်ဳိး အမ်ဳိးသားနွင့္ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ဳိးသမီးတဦး တို ့အတူတကြေနထုိင္ၾကျပီး သားေယာကၤ်ားေလးတေယာက္ေမြးဖြားထားသည္မွာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ခန္ ့ရွိပါျပီ။ သူတုိ ့အိမ္ေထာင္သက္ဘယ္ေလာက္သက္တမ္းလဲခန္ ့မွန္းၾကည့္လွ်င္သိနုိင္ပါသည္။ ေနာက္တစ္စံုတဲြက ဗမာအမ်ဳိးသားႏွင့္ အင္ဒုိနီးရွားအမ်ဳိးသမီးတေယာက္ အတူတကြေနထုိင္ျပီး သမီးေလး တေယာက္ေမြးဖြားထားသည္မွာ တစ္နွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ခန္ ့ရွိပါသည္။ သို ့ေသာ္ ခေလးအားေမြးဖြားျပီး ေျခာက္လခန္ ့တြင္ အင္ဒုိနွီးရွားသို ့ျပန္ပို ့လုိက္ျပီျဖစ္ပါသည္။  ဖ မဟုေခၚေသာ ဖိလစ္ပိုင္မက သူ၏ခေလးအား သူမိဘမ်ားထံသုိ ့ျပန္ပို ့ရန္ အတြက္ ဖိလစ္ပိုင္သုိ ့ျပန္သြားပါသည္။ ထုိအခ်ိန္တြင္ပင္ အင္ဒုိနီးရွားကိုယူထားေသာ ဗမာ အမ်ဳိးသားက လည္း ျမန္မာျပည္သုိ ့ျပန္သြားခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလျဖစ္ပါသည္။ ဖ မကိုယူထားေသာဗမာတြင္ မေလးရွားနုိင္ငံထုတ္ Tico ဟုေခၚေသာ ကားေသးေလးကို စက္ရံုမွေပးထားပါသည္။ သူက မိန္းမနွင့္ခေလးျပန္သြားေသာေၾကာင့္ စက္ရံုတြင္ပင္ ေနထုိင္ပါသည္။ သို ့ေသာ္ အလုပ္ျပီးခ်ိန္တိုင္းတြင္ သူသည္ ဗမာမ်ားေနထုိင္ေသာအိမ္သုိ ့ကားေလးႏွင့္ ေလွ်ာက္လည္တတ္ပါသည္။ ထိုသုိ ့နွင့္သံုးလခန္ ့ၾကာေသာအခါ သူသည္ အ မေနထိုင္ေသာအိမ္တြင္သာ ေရခ်ဳိးျခင္း ထမင္းစားျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္ေနပါျပီ။ အ မကလည္း သူမလာလွ်င္စက္ရံုသို ့လုိက္ေနပါျပီ။  သို ့ေသာ္ ညအိပ္ခ်ိန္ စက္ရံုသို ့ျပန္အိပ္ပါေသးသည္။ အ မႏွင့္အတူေနေသာ ဗမာမ်ား ကလဲ စက္ရံုမွ ေပးေသာအိမ္သုိ ့ေျပာင္းေနေသာေၾကာင့္ အ မကလဲတေယာက္ထဲျဖစ္ေနပါသည္။ သူတို ့နွစ္ေယာက္အတြက္ အစစ အရာရာ ေဖါက္ျပန္ရန္အတြက္ ေရကန္အသင့္ၾကာအသင့္ႏွင့္ အေျခအေနက ေပးေနပါျပီ။ သစၥာမရွိေသာမိန္းမႏွင့္ စည္းမရွိေသာေယာကၤ်ားတို ့ေဖါက္ျပန္ေန ၾကပါသည္။ ထိုသုိ ့ေသာအေနအထားတြင္ က်မၾကား၀င္ခဲ့ပါသည္။
က်မ ဖ မထံသို ့ဖုန္းဆက္၍ အျမန္ျပန္လာသင့္ေၾကာင္း သူမ၏သူေဌးအိမ္ ႏွင့္ ေအးဂ်င့္သုိ ့ သြားေရာက္ျခင္း မ်ားကို ျပဳလုပ္ေပးခဲ့ပါသည္။  က်မျပဳလုပ္ေပးျခင္းမွာ ခေလးမ်ားမ်က္နွာကို ၾကည့္၍ မိစံုဖစံု အတြက္ကူညီေပးခဲ့ျခင္းပါ။  တစ္လခန္ ့အၾကာတြင္ ဖ မျပန္ေရာက္လာပါသည္။ ထိုသူက နွစ္ေယာက္ေပါင္း ေပါင္းမည္ ဟုေျပာပါသည္တဲ့။ ဖ မက သူ ့အမ်ဳိးသား သြားရာေနာက္တေကာက္ေကာက္လုိက္ျခင္းျဖင့္ ထိမ္းသိမ္းလုိက္ေသာ္လည္း ျမန္မာျပည္ျပန္သြားေသာ အ မ၏အမ်ဳးိသားကေတာ့ ထုိအေၾကာင္းမ်ားကို ၾကားျပီး ျမန္မာျပည္မွျပန္မလာေတာ့ေသာေၾကာင့္ အ မပါမစ္သက္တမ္းကုန္သည္အထိအလုပ္လုပ္၍  အင္ဒုိနီးရွားသုိ ့ျပန္သြားပါသည္။ က်မရွိေနစဥ္တြင္ပင္ ၾကားရသည္ကေတာ့  ေဟာင္ေကာင္သို ့အိမ္ေဖၚသြားလုပ္သည္ဟုသိခဲ့ရပါသည္။ ေနာက္ဆံုးေကာက္ခ်က္ခ်မိသည္က မိန္းမမ်ားသစၥာမရွိလွ်င္ ေယာကၤ်ားမ်ားက ခြင့္မလႊတ္ပါ။ ေယာကၤ်ားမ်ားေဖါက္ျပန္လွ်င္ မိန္းမမ်ား ကသာလွ်င္ ခြင့္လႊတ္ၾကပါသည္ဟု.............................။

မေလးရွားမွ ျပံဳးေတာ္မူ

က်မေစ်း၀ယ္ေနၾကဆာလာရန္းရွိအသစ္ဖြင့္ေသာဆိုင္တြင္ ဆန္နွင့္ အျခား လုိအပ္ေသာ အသံုး အေဆာင္ မ်ား၀ယ္ရန္ အလုပ္သမားႏွစ္ေယာက္နွင့္အတူ လာခဲ့ၾကပါသည္။ က်မကားပါကင္ထိုးျပီးခ်ိန္တြင္ နွစ္ေယာက္ထဲမွ တေယာက္က အမ က်ေနာ္ ဖိနပ္လိုခ်င္လုိ ့ ဟုေျပာေသာေၾကာင့္ သြားေလနင္တုိ ့ၾကည့္ျပီး ၀ယ္ေပါ့ ဆို၍ တြန္းလွည္းနွင့္က်မတေယာက္ထဲ ထြက္ခဲ့ပါသည္။ က်မလိုအပ္သည္မ်ား ကို၀ယ္ယူျပီးခ်ိန္အထိ ထိုနွစ္ေယာက္ကို မေတြ ့မိေသးပါ။ က်မေကာင္တာတြင္ေငြရွင္းေနခ်ိန္တြင္ေရာက္လာပါသည္။ က်မက ရခဲ့ျပီလား ဟုေမးရာ အမကိုေစာင့္ေနတာ အမကိုေမးမလို ့ ဆို၍ ေငြရွင္းျပီး သူတုိ ့ေနာက္လုိက္္ခဲ့ပါသည္။ ဖိနပ္မ်ားထားေသာေနရာသို ့ေရာက္ရာ က်မလဲ၀ုိင္းေရြးေပးျပီး ဟဲ့ နင္နဲ ့ေတာ္လားမေတာ္လား တုိင္းယူေနာ္ လုိ ့ေျပာလိုက္ေသာအခါ ဖိနပ္လုိခ်င္ေသာတေယာက္က ျပန္ေျပာလုိက္သည္မွာ အမ ဖိနပ္က အၾကီး နဲ ့အေသး ေစ်းအတူတူဘဲမွတ္လား က်ေနာ္ အၾကီးဘဲယူလုိက္ေတာ့မယ္ ဟုဆိုေလသတည္း။

ခ်စ္ခင္ပြန္းနန္းရွင္အတြက္ (Valentine)လက္ေဆာင္

“ မင္းမမွန္ရင္မင္းတရားခံျဖစ္မယ္ ။ငါမမွန္ရင္ငါတရားခံျဖစ္မယ္ ။တရားဆုိတာညွာလည္းမညွာညာလည္းမညာသာေစ နာေစ မရွိ 
ပကတိသူ ့သေဘာ သူေဆာင္ျခင္း ပဲ။
ဒီေန႔ မင္းလုပ္ရပ္ဟာေနာင္ေန ့ မင္းရဲ႕အထၳဳပါတ္
ဒီေန ့မင္းလုပ္ရပ္ဟာေနာင္ေန႔မင္းရဲ႕အနာဂါတ္ ။
မပတ္သက္ခ်င္လို ့မရ မစပ္ဆက္ခ်င္လုိ ့မရ
မင္းဘ၀ကုိ မင္းကသာ ျပဌာန္းတယ္။
မင္းဘာလဲ မင္းဘယ္သူလဲ မင္းဟာ မင္းဘဲ ။ ” 
~ ဆရာတင္မုိး ~
Angelhlaing

  "serious"

တစ္စံုတစ္ခုေၾကာင့္မ်ား ...ဘ၀ဟာ မွားခဲ့သလား ...အရာအားလံုးဟာ .. တုန္တုန္ရီရီ ..။
ကိုယ္ မင္းကို မျပတ္ႏိုင္ဘူး     မင္း သတင္းၾကားရင္ မေနႏိုင္ဘူး      မင္းကိုလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႔ မေျဖႏိုင္ဘူူး
အားလံုး အသစ္ျပန္စလို႔ရရင္ ........အားလံုး အခ်စ္ျပန္ျဖစ္လို႔ရရင္ .......မ်ိဳသိပ္ထားေပမယ့္ ကိုယ္ သိပ္အားငယ္ပါတယ္။
ဟန္ေဆာင္ထားေပမယ့္   တကယ္အနားမွာမရွိေတာ့မွ ... ပိုခ်စ္လာရတယ္ ...။
ပစ္မသြားပါနဲ႔ အခါခါ . ဖုန္းေတြဆက္    အက္ကြဲေၾကာင္းတစ္ခုရဲ႕ အဆံုးသတ္ကိုသံုးသပ္ဖို႔အင္အားေတာင္မရွိႏိုင္ေတာ့။
ကဗ်ာေတြ ကိုယ္ေရးခဲ့တိုင္းကိုယ္နဲ႔ထပ္တူ လက္ေခ်ာင္းသြယ္ျဖဴျဖဴေလးေတြလည္းကဗ်ာေရးေနမလား..ေတြးဖူးတယ္။
J'Bon ေကာ္ဖီဆိုင္ကHot chocolet တစ္ခြက္လည္းအိပ္မက္ထဲမွာ ခါးလိုက္တာ အခ်စ္ရယ္။
အညတရ စာမ်က္ႏွာထက္မွာမင္း ကိုယ့္ကို ဖယ္ထုတ္လိုက္သလိုဘ၀ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာထက္မွာေရာမင္းအတြက္ကိုယ္ရႈပ္ေနၿပီလား .....၊
အားလံုး ဟားတိုက္ၾကတဲ့ ... ဒဏ္           ကိုယ္ ... ခံႏိုင္ရည္ရွိပါတယ္။
ဘယ္သူေတြဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္       ကိုယ္က .. မင္းမ်က္ႏွာပဲ ၾကည့္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့လည္း .....သံေယာဇဥ္ တစ္ပင္တင္းရင္း   လြမ္းေန ...တဲ့ အခ်ိန္ကာလ .. အပိုင္းအစေတြထဲ ကိုယ္တျဖည္းျဖည္း ေၾကကြဲ       မင္းေရးဖူးတဲ့ ကဗ်ာေတြပဲ သတိရၿပိဳလဲ ၀မ္းနည္းျခင္းေတြသာ ...
အမွတ္တရအျဖစ္ ... က်န္ရစ္တယ္ ....။ ။

ေမြးေန ့ (ေသဆံုုးျခင္းမ်ား) အမွတ္တရ

က်မေဖေဖက၀န္ထမ္းတေယာက္ပါ။ ထား၀ယ္မွာတာ၀န္က်ေနတုန္းက ကားရလုိ ့ ကားေမာင္းရင္းမွ ကားညာဘက္သုိ ့ဆြဲဆြဲသြားေသာေၾကာင့္ ေဆးခန္းသြားျပခဲ့ပါသည္။ ထား၀ယ္မွ ဆရာ၀န္ၾကီးဦးဖိုးတုတ္က ရန္ကုန္သို ့အျမန္ျပန္၍ မိသားစုပင္စင္တင္သင့္ေၾကာင္း နွင့္ေဆးကုသဘုိ ့အၾကံဥဏ္ေပးခဲ့ပါသည္။ သုိ ့နွင့္ေဖေဖကို ရန္ကုန္သုိ ့ျပန္ေခၚလာခဲ့ပါသည္။ ေဆးခန္းေျပာင္းမ်ားစြာကို အစုိးရိမ္ၾကီးစြာ လုိက္ျပေနေသာေမေမ့ခမွ်ာသနားစရာပင္။ အေျဖရလာခဲ့ပါျပီ။ အဆုတ္မွာ အၾကိတ္ေတြ ့ပါသည္တဲ့။ အဆုတ္ကင္ဆာလုိ ့ေခၚပါသည္။ က်မေဖေဖ ေဆးလိ္ပ္အလြန္ၾကိဳက္ေသာေၾကာင့္ ေဆးလိပ္`၏ ဆိုးက်ဳိးကို စတင္ခံစားရပါျပီ။ ေဖေဖ ေနမေကာင္းေသာေၾကာင့္ က်မတို ့ဇနီးေမာင္နွံကို အိမ္ေပၚသို ့ျပန္ေခၚခဲ့ပါသည္။ က်မသားေလး နွစ္လခန္ ့ရွိေနပါျပီ။ က်မအမ်ဳိးသားရံုးကျပန္လာလွ်င္ က်မေဖေဖကို ျပဳစုရန္ ေမေမတေယာက္ထဲမနုိင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ က်မကေတာ့ ခေလးငယ္ေသး၍ ေဖေဖ့နားေနရံုေလာက္သာရပါသည္။ က်မေဖေဖ ရွစ္လတိတိ အိပ္ရာထဲလဲခဲ့ေသာေၾကာင့္ က်မလဲ က်မကို္ယ္က်မ ဂရုမစိုက္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းပါ။ က်မသားေလး ကိုးလတြင္ က်မေဖေဖဆံုးပါသည္။ က်မ အတြက္ ျပန္သတိထားမိလုိက္ခ်ိန္တြင္ က်မမွာ ကိုယ္၀န္နွစ္လ ရွိေနပါျပီ။ ညစဥ္ ညတိုင္း ေဖေဖ နွင့္လူနွစ္ေယာက္ေနာက္ကလုိက္လာသည္ကို အိမ္မက္မက္ပါသည္။ က်မဘယ္လုိ လုပ္ရမည္ ကိုမသိေတာ့ပါ။ က်မ ကိုယ္၀န္ ပ်က္ၾကသြားခဲ့ပါသည္။ က်မ ေမေမက  သစ္ေတာ္သိီးစားမလား လုိ ့ေမးေတာ့ ဘာမွစားခ်င္စိတ္မရွိေသာက်မ စားလုိက္မိပါသည္။ ထိုေန ့ညေန က်မအတြက္ ကံဆုိးမိုးေမွာင္က်ပါျပီ။ က်မ အဖ်ားေတြတက္ျပီး ျခံဳထားေသာေစာင္ တရမ္းရမး္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ေမေမက က်မကိုလႈပ္နိုးရာ က်မမနိုးေတာ့ပါ။ ခ်က္ျခင္းပင္ေဆးရံုသုို ့သြားခဲ့ပါသည္။ က်မကားေပၚတြင္ လုိက္ပါေနေသာအခ်ိန္ အျပင္က မီးေရာင္မ်ားကို ျမင္ေနရပါသည္။ ေဆးရံုသိုု ့ေရာက္ေသာအခါ က်မ ေမးခုိင္ေနပါသည္။ က်မစကားေျပာလုိ ့မရေတာ့ပါ။ က်မကို ဆရာ၀န္ေလးတေယာက္က ပါးကိုခပ္စပ္စပ္ေလး ရိုက္ရုိက္ျပီးေမးေနပါသည္။ နာမည္ဘယ္လုိေခၚသလဲ နွင့္အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာေမးေနပါသည္။ က်မသိေနေသာ္လည္းျပန္ေျပာလုိ ့မရခဲ့ပါ။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ က်မကို အားယူ၍ေျပာရန္ ၾကားလုိက္ေသာေၾကာင့္ အတင္းညွစ္ထုတ္ျပီး ေျပာလုိက္ရာ အသံထြက္သြားခဲ့ပါသည္။ တိုသုိ ့မွ က်မအား ခြဲခန္းထဲသို ့သြင္း၍  သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ေပးျပီး ေဆးတလံုးထိုးေပးပါသည္။ က်မဘာဆုိဘာမွမသိေတာ့ပါ။ က်မသတိရသည့္အခ်ိန္တြင္ က်မနံမည္တြင္ေနသည္က သားအိမ္ပုတ္ေနပါသည္။ အနံ ့ေတာင္ထြက္ေနပါသည္။ အခ်ိန္မ်ား နဲနဲေလးေနာက္က်ခဲ့လွ်င္ ေသနုိင္ပါသည္တဲ့။ က်မအသက္ေဘးကသီသီေလးလြတ္ခဲ့ရပါသည္။ 

တဖက္သတ္စီရင္ျခင္း

အကိုကို ့ဒုကသည္စခန္းမွာေစာင့္ေနတဲ့အမတေယာက္ရွိေျကာင္းကိုယ့္ေျကာင့္
လူတေယာက္စိတ္ဆင္းရဲေနလ်င္အကိုဒီဘဝမွာေပ်ာ္ႏိုင္မွာလားစတဲ့စကား
ေလးေတြေျပာျဖစ္ပါေသးတယ္။သူကျပန္ေျပာတာက
(က်ြန္ေတာ္လည္း ဗုဓ္ဒ ကို ေလးစားသူပါ။ခင္ဗ်ားလည္း ေလးစားတယ္
ဆို ရင္ ေကသီ ျမင္းထိန္းအေျကာင္းကိုေလ ့လာပါတဲ့။က်ြန္ေတာ့္ နဲ့
ပတ္သက္သမ် တရားသေဘာႏွင့္အညီျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ )
အဲ့ဒါကိုနန္းရွင္ဆိုတဲ့ က်မအမ်ဳိးသားကက်မနဲ ့ပတ္သက္ျပီး သူ ့ရဲ ့သေဘာထားကို ေျပာတာပါတဲ့
က်မနဲ ့ဘယ္လုိမွ မပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းပါ က်မဆိုတာထက္ အိမ္ေထာင္တခုမွာဆိုရင္ပိုမွန္မွာပါ
ေကသီျမင္းထိမ္း က ျမင္းေတြကို အနဳနည္း အၾကမ္းနည္း အေသသတ္တဲ့နည္းေတြနဲ ့ထိမ္းပါတယ္တဲ့
ဘုရားရွင္ကို ေလွ်ာက္ပါတယ္တဲ့ အရွင္ဘုရားကေကာ ရဟန္းေတြကုိဘယ္လုိနည္းနဲ ့ဆံုးမပါသလဲ တဲ့
ျမတ္စြာဘုရား ကအနဳနည္းနဲ ့တန္တဲ့ရဟန္းကို အနုနည္းနဲ ့ အၾကမ္းနည္းနဲ ့တန္တဲ့ရဟန္းကို အၾကမ္းနည္း နဲ ့ အေသသတ္ဘုိ ့တန္တဲ့ရဟန္းကို အေသသတ္တဲ့နည္းနဲ ့တဲ့ အေသသတ္တယ္ဆိုတာအသက္သတ္တာကိုေခၚတာမဟုတ္ပါဘူးတဲ့ သူ ့ဘ၀ကိုသတ္လိုက္တာပါတဲ့ အဲ့ဒါက ဆိုလိုပါတယ္ က်မသိသေလာက္ျပန္တင္ေပးတာပါ အမွားပါခဲ့တယ္ မေက်နပ္ခဲ့ဘူူးဆိုရင္လဲ ၾကိဳတင္ေတာင္းပန္ပါတယ္။
အိမ္ေထာင္တခုမွာ အိမ္ေထာင္ရွင္ေယာကၤ်ားတေယာက္က တရား၀င္လက္ထပ္ထားတဲ့မိန္းမ ကို ေကသီျမင္းထိမ္း လို ထိမ္းျပီး သူ ့ဘ၀ကို သတ္လုိ္က္တာပါတဲ ့ မၾကားဘူး ဘူးေနာ္ မွတ္သားစရာပါ။

http://www.facebook.com/bago.thar.902  

အနိုုင္လိုုသူနဲ့ခ်ိဳင္လိုုသူတိုု ့ၾကား မဆိုုင္သလိုုေနျပီး
ဒိုုင္ရွိဴေလးနဲ ့ထိုုင္ငိုုရတဲ့ရက္ေတြျမန္ျမန္သာ ပ်က္ေၾကြပါေစေတာ့...လိုု ့။

အခ်စ္ကိုခ်စ္၍   စစ္ကိုမုန္းပါသည္။
သို ့ေသာ္...အခ်စ္စစ္အတြက္    စစ္ျဖစ္ေနရသည္။